Εξ αποστάσεως σπουδές | Online Πτυχία – Μεταπτυχιακά – Διδακτορικά | Εξ αποστάσεως Σεμινάρια

Blog

Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων – Μοντέλα διοίκησης στο εξωτερικό

Η μετα-εθνική δικτυακή δομή του σύγχρονου κράτους αποτελείται από έθνη-κράτη, διεθνείς οργανισμούς, περιφερειακές και τοπικές κυβερνήσεις, ΜΚΟ, δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς, ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται παγκόσμια, εθνικά και τοπικά θέματα. Σήμερα, στις περισσότερες αναπτυγμένες και στις Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει αποκεντρωμένη διοίκηση της εκπαίδευσης σε περιφερειακό (regional) και τοπικό (local) επίπεδο. Ανάλογα με το σύνταγμα, το εκπαιδευτικό σύστημα και το βαθμό προόδου της αποκεντρωμένης διοίκησης κάθε χώρας, υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί εξουσίας, αυτονομίας και λήψης αποφάσεων από επίπεδο σε επίπεδο εκπαιδευτικής διοικητικής δομής και σχολικής αυτονομίας.

Στη Φινλανδία, η εκπαίδευση αποτελεί ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, το οποίο σε συνεργασία με το Φινλανδικό Εθνικό Συμβούλιο Εκπαίδευσης αναπτύσσει τους εκπαιδευτικούς σκοπούς, περιεχόμενο και μεθοδολογία. Υπάρχουν έξι περιφερειακές επαρχίες που διαθέτουν τμήμα Εκπαίδευσης και Πολιτισμού. Μεγάλο ρόλο στη παροχή εκπαίδευσης παίζει η τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία αποφασίζει για το εύρος αυτονομίας των σχολικών μονάδων της περιοχής ευθύνης τους. Οι σχολικές μονάδες αυτοαξιολογούνται και συμμετέχουν σε εθνικές αξιολογήσεις.

Διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων μεταπτυχιακό εξ αποστάσεως

Το Ολλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί συνδυασμό κεντρικής εκπαιδευτικής πολιτικής και αποκεντρωμένης διοίκησης των σχολικών μονάδων. Η κυβέρνηση ελέγχει τους νόμους και κανονισμούς της εκπαίδευσης. Οι περιφερειακές αρχές ασκούν εποπτεία και έχουν τη νομική ευθύνη για τη παρεχόμενη εκπαίδευση της περιοχής αρμοδιότητάς τους. Η διοίκηση και το αναλυτικό πρόγραμμα των σχολείων καθορίζεται από την τοπική αυτοδιοίκηση. Το Υπουργείο Παιδείας έχει τμήμα επιθεώρησης, το οποίο εποπτεύει την ποιότητα της εκπαίδευσης.

Η Γερμανία αποτελείται από 16 ομόσπονδα κράτη (Länder) τα οποία διαθέτουν ομοσπονδιακά Υπουργεία Παιδείας που ορίζουν την εκπαιδευτική νομοθεσία και ασκούν διοίκηση στα σχολεία της περιοχής ευθύνης τους. Τα ομόσπονδα κράτη συνεδριάζουν μεταξύ τους και συνεργάζονται σε κεντρικό επίπεδο για θέματα παιδείας που αφορούν όλα τα κράτη, όπως την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Κάθε ομόσπονδο κράτος ασκεί ακαδημαϊκή, νομική εποπτεία και διοικεί το ανθρώπινο δυναμικό της εκπαίδευσης. Οι σχολικές μονάδες έχουν συμβούλιο καθηγητών και σχολικό συμβούλιο, οι αρμοδιότητες των οποίων καθορίζονται από τα κράτη.

Στην Αγγλία και την Ουαλία, πριν το 1980, τοπικές αρχές της εκπαίδευσης (Local Educationντ1 Authorities – LEAs) ασκούσαν διοίκηση στις σχολικές μονάδες αρμοδιότητάς τους. Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1980 ενδυνάμωσε το ρόλο της κεντρικής εξουσίας, αποδυνάμωσε το ρόλο των LEAs και έδωσε περισσότερη αυτονομία στις σχολικές μονάδες. Το 1998 θεσπίστηκε το εθνικό αναλυτικό πρόγραμμα και ο νόμος σχολικών προτύπων και πλαισίου (School Standards and Framework Act), σύμφωνα με τον οποίο οι LEAs προετοιμάζουν αναπτυξιακό εκπαιδευτικό πλάνο με προτάσεις που αφορούν την ποιοτική αναβάθμιση και αποτελεσματικότητα των σχολείων, με την έγκριση του Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης (Secretary of State). Επίσης, στις επιτροπές παιδείας συμμετέχουν και εκπρόσωποι γονέων.

Η Ισπανία έχει 17 αυτοκυβέρνητες περιφέρειες (Autonomous Communities), οι οποίες ασκούν διοίκηση σε σχολεία και πανεπιστήμια. Συγκεκριμένα, η κεντρική εξουσία θεσπίζει τη γενική οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος και προσδιορίζει τις ελάχιστες προϋποθέσεις της λειτουργίας των σχολείων και του αναλυτικού προγράμματος. Οι περιφέρειες ασκούν διοικητικό έλεγχο στα σχολεία αρμοδιότητάς τους, αναπτύσσουν διατάξεις για τα ωρολόγια προγράμματα, παρέχουν μαθητική στήριξη, διαχειρίζονται το ανθρώπινο δυναμικό, ασκούν έλεγχο στα σχολεία και λογοδοτούν με δείκτες και στατιστικά στοιχεία στην κεντρική εξουσία. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι υπεύθυνη για το κτίσιμο και τη συντήρηση των σχολείων.

Σεμινάρια εξ αποστάσεως για εκπαιδευτικούς

Η Δανία το 2002 θέσπισε σχέδιο δράσης για την εκπαίδευση με στόχο την ποιότητα, τη καινοτομία και την επιχειρηματικότητα. Η διοίκηση της εκπαίδευσης είναι αποκεντρωμένη και η αποδοτικότητα των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων εποπτεύεται με χρήση ποιοτικών δεικτών. Στη Σουηδία, οι κεντρικές αρχές είναι αρμόδιες να θεσμοθετούν τους γενικούς στόχους, κατευθύνσεις και προϋπολογισμούς των επίσημων αρχών, οι οποίες ορίζουν τις διαδικασίες και τον τρόπο εφαρμογής των νόμων. Λειτουργεί το Εθνικό Πρακτορείο της Εκπαίδευσης (National Agency for Education), με τέσσερα περιφερειακά και 11 τοπικά παραρτήματα, που εποπτεύουν την απόδοση του εκπαιδευτικού έργου και την υλοποίηση των εθνικών στόχων.

shutterstock_96451256Ο Καναδάς έχει 10 επαρχίες (Provinces) και 3 Περιοχές (Territories) με κοινά σημεία στο εκπαιδευτικό σύστημα που διευθετούνται στο Συμβούλιο των Υπουργών της Εκπαίδευσης (Council of Ministers of Education). Υπάρχουν διαφορές στο αναλυτικό πρόγραμμα και την αξιολόγηση που είναι προσαρμοσμένες στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ανάγκες κάθε περιοχής. Σε κάθε επαρχία/περιοχή υπάρχει υπουργείο για θέματα παιδείας με εκλεγμένο υπουργό. Αναπληρωτές υπουργοί διοικούν τμήματα που ασκούν εκπαιδευτικό, διοικητικό και οικονομικό έλεγχο και σχολική υποστήριξη. Οι αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης (με τη μορφή συμβουλίων της εκπαίδευσης και Σχολικών Επιτροπών) καθορίζονται από τις επαρχίες/περιοχές και συνήθως αφορούν την εύρυθμη λειτουργία των σχολείων, την εφαρμογή του αναλυτικού προγράμματος, τη διοίκηση προσωπικού και την κατασκευή σχολικών μονάδων Η Αυστραλία έχει 6 Κράτη (States) και 2 Περιοχές (Territories), καθένα από τα οποία διαχειρίζεται το εκπαιδευτικό σύστημα της περιοχής ευθύνης του, παρέχοντας πόρους, νομοθεσία και ορίζοντας το αναλυτικό πρόγραμμα. Σε κεντρικό επίπεδο λειτουργεί το Τμήμα Εκπαίδευσης, Απασχόλησης και Σχέσεων Εργασίας της Κυβέρνησης της Αυστραλίας (Department of Education, Employment and Workplace Relations), το οποίο παρέχει κεντρική/εθνική ηγεσία στον τομέα εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης σε συνεργασία με τις εκπαιδευτικές αρχές των κρατών/περιοχών. Οι περιοχές μάθησης (Learning Areas) ορίζονται σε κεντρικό επίπεδο και ισχύουν για όλους, αλλά εντός του 2011 αναμένεται να εφαρμοστεί εθνικό αναλυτικό πρόγραμμα, συναφές με το Εθνικό Πρόγραμμα Αξιολόγησης στις Αναγνωστικές και Μαθηματικές ικανότητες.

Συνολικά, στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες, παρατηρούνται οι αποκεντρωμένες διοικητικές δομές στον τομέα της εκπαίδευσης. Η κεντρική διοίκηση έχει χαρακτήρα επιτελικό και νομοθετικό ορίζοντας το πλαίσιο δράσης, το οποίο υλοποιούν και διαχειρίζονται αποκεντρωμένες δομές προσαρμόζοντάς το στις αντικειμενικές συνθήκες και χαρακτηριστικά των περιοχών ευθύνης τους. Η διοικητική ιεραρχία σε κάθε χώρα πρέπει να μελετάται σε σύγκριση με τα ιδιαίτερα μεγέθη της. Για παράδειγμα, οι επαρχίες του Καναδά δεν ταυτίζονται με τις περιφέρειες της Ελλάδας λόγω – μεταξύ άλλων – διαφορών στα πληθυσμιακά και χωρικά τους μεγέθη. Συνεπώς, οποιαδήποτε πρόταση διοικητικής μεταρρύθμισης του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος οφείλει να επεξεργάζεται τα συστήματα των αναπτυγμένων χωρών, αλλά πρέπει να αντανακλά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας.

[su_posts id=”11128, 11385, 11142, 11354, 11266, 11269″ taxonomy=”post_tag” tax_operator=”0″ order=”desc” post_status=”any”]

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Διαβάστε επίσης