[su_pullquote]¨Δεν υπάρχει απλός τρόπος κατανόησης των ανθρώπων . Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι και παρουσιάζουν πολλές πλευρές .¨ (Nicky Hayes 1998, επιμ. Α. Κωσταρίδου -Ευκλείδη) [/su_pullquote]
Λαμβάνοντας ως δεδομένη την πολυπλοκλότητα της ψυχοσύνθεσης μας, οι Ψυχολόγοι μελετούν την ανθρώπινη συμπεριφορά από πολλές διαφορετικές γωνίες έτσι ώστε να σχηματίσουν μια πλήρη εικόνα. Αυτή η σφαιρική προσέγγιση γέννησε τους διάφορους κλάδους της Ψυχολογίας, στους οποίους ανήκει και η Εκπαιδευτική Ψυχολογία.
Τι είναι, όμως, η Εκπαιδευτική Ψυχολογία;
Η Εκπαιδευτική Ψυχολογία θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένας «οδηγός» εφαρμογής των γνώσεων που παρέχουν οι τομείς της Γενικής, Γνωστικής και Κοινωνικής Ψυχολογίας, που μελετούν την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, στο σχολείο και ευρύτερα στον χώρο της Εκπαίδευσης.
Ένας ακαδημαϊκός ορισμός θα έλεγε ίσως ότι η Εκπαιδευτική Ψυχολογία είναι η μελέτη των μαθητών, της μάθησης και της διδασκαλίας . Όμως, για τους φοιτητές που είναι ή επρόκειτο να γίνουν εκπαιδευτικοί, η Εκπαιδευτική Ψυχολογία είναι κάτι περισσότερο. Είναι η συσσωρευμένη γνώση, σοφία και εμπειρική θεωρία που κάθε εκπαιδευτικός θα πρέπει να κατέχει, για να μπορεί να επιλύει ευφυώς τα καθημερινά προβλήματα της διδασκαλίας. (Robert E . Slavin, επιμ . Κ . Μ . Κόκκινος, 2006 ) Συγκεκριμένα η γνώση με την οποία εφοδιάζει η Εκπαιδευτική Ψυχολογία τους εκπαιδευτικούς αφορά τους ψυχολογικούς μηχανισμούς που παρεμβαίνουν στη μάθηση μέσα από την ανάλυση των κοινωνικών και γνωστικών διαστάσεων της.
Η Εκπαιδευτική Ψυχολογία δε μπορεί να πει στους εκπαιδευτικούς τι να κάνουν, αλλά μπορεί να τους δώσει τις αρχές που θα χρησιμοποιούν για να λαμβάνουν σωστές αποφάσεις, καθώς και μια κοινή γλώσσα για να συζητούν τις εμπειρίες και τις σκέψεις τους. (Robert E . Slavin, επιμ . Κ . Μ . Κόκκινος, 2006 )
Οι Εκπαιδευτικοί Ψυχολόγοι διεξάγουν έρευνα σχετικά με τα χαρακτηριστικά των μαθητών, τις αρχές της μάθησης και τις μεθόδους διδασκαλίας, ώστε να δώσουν στους εκπαιδευτικούς τις πληροφορίες που χρειάζονται για να σκέφτονται κριτικά τη δουλειά τους και να λαμβάνουν αποφάσεις για τη διδασκαλία, οι οποίες θα έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα για τους μαθητές . (Robert E . Slavin, επιμ . Κ . Μ . Κόκκινος, 2006)
