Εξ αποστάσεως σπουδές | Online Πτυχία – Μεταπτυχιακά – Διδακτορικά | Εξ αποστάσεως Σεμινάρια

Blog

Συναισθηματική νοημοσύνη εκπαιδευτικού

badteacherΟ εκπαιδευτικός είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι υπεύθυνος όχι μόνο για τη διανοητική ανάπτυξη των μαθητών του αλλά και για τη συναισθηματική υποστήριξή τους. Ο τρόπος που ο εκπαιδευτικός χειρίζεται τα συναισθήματα τα δικά του και των άλλων, η καλή και ισορροπημένη ψυχολογική και συναισθηματική του κατάσταση, βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με τη διαμόρφωση ενός ισορροπημένου παιδαγωγικού κλίματος μέσα στην τάξη του.

Τα μηνύματα που εκπέμπει ο εκπαιδευτικός την ώρα της διδασκαλίας επηρεάζουν την ποιότητα της μάθησης καθώς και την επικοινωνία με τους μαθητές. Ένας εκπαιδευτικός με αυτοέλεγχο, ηρεμία και υπομονή ξέρει να διαχειρίζεται με ψυχραιμία τις προβληματικές καταστάσεις που προκύπτουν και μπορεί να μεταδώσει αυτήν την ηρεμία και στην τάξη του. Όταν ο ίδιος δεν είναι επικριτικός και επιθετικός, όταν δεν μεταδίδει το άγχος και τις φοβίες του, βοηθάει στο να μειωθούν οι συγκρούσεις και οι εντάσεις μεταξύ των μαθητών του και τους μαθαίνει να αντιδρούν με σύνεση και υπομονή.

Ένας εκπαιδευτικός με ισορροπημένη συναισθηματική νοημοσύνη είναι αμερόληπτος, προοδευτικός και αποδέχεται τους μαθητές του όπως είναι, με τα θετικά και τα αρνητικά τους. Είναι δίκαιος και δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους ακόμα και στους πιο αδύναμους μαθητές. Δεν ξεχωρίζει τους ικανούς απ΄τους αδύνατους, καταλαβαίνει τις μαθησιακές τους δυσκολίες, τους δίνει το χρόνο που χρειάζονται προκειμένου να γίνει κατανοητή η διδασκαλία του, επιβραβεύει κάθε τους προσπάθεια και τονώνει την αυτοπεποίθησή τους. Με αυτόν τον τρόπο οι αδύναμοι μαθητές θα νιώσουν ικανοί, παραγωγικοί, θα βγουν από το περιθώριο, θα τονωθεί η ψυχική τους υγεία και θα γίνουν αποδεκτοί από το σχολικό περιβάλλον.

Επιπλέον ο εκπαιδευτικός που είναι ειλικρινής, έχει αναπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ και είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, γίνεται πιο εύκολα αγαπητός από τους μαθητές του, τον νιώθουν φίλο και συμπαραστάτη τους και τους βοηθάει στο να λειτουργήσουν καλύτερα στο μαθησιακό περιβάλλον, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως μπορούν να ξεπεράσουν τα όρια που υπάρχουν μεταξύ δασκάλου και μαθητή. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξει ο εκπαιδευτικός και να χειριστεί σωστά, έτσι ώστε το επιθυμητό αποτέλεσμα να είναι η δημιουργική συνεργασία μεταξύ τους και όχι η ισοπέδωση και η εξίσωση των ρόλων.

Η ενσυναίσθηση είναι ένα χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ο εκπαιδευτικός προκειμένου να διατηρεί καλές σχέσεις με τους μαθητές του. Πρέπει να κατανοεί τα συναισθήματά τους, να μπαίνει στη θέση τους, να συμπαραστέκεται στα σχολικά και προσωπικά τους προβλήματα και να τους συμβουλεύει. Όταν ο μαθητής εισπράττει αυτό το ενδιαφέρον, νιώθει τη συναισθηματική στήριξη που του προσφέρεται και την προσπάθεια να βρεθεί μια λύση, τότε και ο ίδιος αρχίζει να νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια, νιώθει αποδεκτός, μαθαίνει να αποδέχεται τον εαυτό του και τους άλλους και αρχίζει να εμπιστεύεται το δάσκαλό του, πράγμα που τον βοηθάει και στη μαθησιακή του ανάπτυξη. Γιατί μέσα από τη συναισθηματική στήριξη ο μαθητής μπορεί να αναπτύξει σωστά τις μαθησιακές του ικανότητες, να γεμίσει αυτοπεποίθηση και ενθουσιασμό για συμμετοχή.
Η σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή είναι μια σχέση επικοινωνίας, μια ανταλλαγή συναισθημάτων όπως επιβράβευση, επίπληξη, αποδοχή, απόρριψη, επιβεβαίωση, νουθεσία, που επιδρούν θετικά ή αρνητικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του μαθητή. Γι΄αυτό ο εκπαιδευτικός πρέπει να βρίσκεται σε συναισθηματική ισορροπία, να έχει αυτοέλεγχο και αυτοπεποίθηση, κίνητρα και διάθεση για προσφορά και αλλαγή προς το καλύτερο, τα οποία θα μεταδώσει και στους μαθητές του.

Για να κατορθώσει όμως ο εκπαιδευτικός να βρει τη συναισθηματική ισορροπία που χρειάζεται, πρέπει να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια από τη μεριά του. Χρειάζεται υπομονή και θέληση για να μάθει να ελέγχει τα συναισθήματά του προς τους άλλους, να μάθει να έχει δηλαδή αυτοέλεγχο, εσωτερική ηρεμία και να είναι προσεχτικός στις αντιδράσεις του προς τους μαθητές του, διότι μια επιθετική συμπεριφορά του μπορεί να έχει δυσμενή αποτελέσματα στην ψυχική τους υγεία. Για να βελτιωθεί λοιπόν πρώτα η δική του ψυχική και συναισθηματική υγεία, πρέπει να παρακολουθήσει ίσως κάποια σεμινάρια που διοργανώνονται γι΄αυτό το σκοπό ή μόνος του να αναζητήσει κάποιες στιγμές ηρεμίας, όπου θα διώξει από το μυαλό του κάθε δυσάρεστη σκέψη, θα αποφορτιστεί από τα καθημερινά προβλήματα και θα βρει τη γαλήνη που χρειάζεται. Έτσι, με καθαρό μυαλό θα μπορεί να έχει αυτοσυγκράτηση και να χειριστεί τους μαθητές του με τον παιδαγωγικά επιθυμητό τρόπο.

Επίσης, καλό θα είναι ο εκπαιδευτικός να μάθει να διαχειρίζεται σωστά το χρόνο του, να οργανώνει τη διδασκαλία του, να βάζει προτεραιότητες στο τι πρέπει να γίνει άμεσα και τι όχι, προκειμένου να αποφύγει καταστάσεις που θα του δημιουργήσουν επιπλέον άγχος και κούραση.

Όταν καταφέρει να αντιληφθεί πρώτα τα δικά του συναισθήματα, θα πρέπει να αναπτύξει και την ενσυναίσθησή του απέναντι στους μαθητές. Να αντιληφθεί δηλαδή τα συναισθήματά τους και να τους συμπαρασταθεί, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο και στη δική τους συναισθηματική ενδυνάμωση.

Πέρα όμως από την ατομική προσπάθεια θα πρέπει να υπάρχει και η συνδρομή της Πολιτείας για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των εκπαιδευτικών. Είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσει καλύτερα κάποια εκπαιδευτικά θέματα, να φροντίσει για την συνεχή επιμόρφωση και την απόκτηση ικανοτήτων και δεξιοτήτων, να διοργανώσει βιωματικά σεμινάρια μέσα από τα οποία θα αποκτήσουν γνώσεις για τη συναισθηματική αντιμετώπιση των μαθητών τους. Επιπλέον θα μπορούσε η Πολιτεία να παρέχει περισσότερη διοικητική και παιδαγωγική αυτονομία στα σχολεία για να υπάρξει μεγαλύτερη ελευθερία στη δημιουργία από τον εκπαιδευτικό.

Αναστασία Καστανά, MEd.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Διαβάστε επίσης